मी, नृत्यकला आणि बॉलिवूड

मी, नृत्यकला आणि बॉलिवूड

माझ्या मते मूल जन्माला येतेच तेच नृत्य करत येते. या जगात प्रवेश करताच हातपाय हलविण्याची क्रिया त्याची निसर्गतःच होत असते आणि नृत्यातही नेमके हेच घडत असते. फक्त त्या हातपाय हलविण्यात एक लयबद्धता येते,  नियोजन येत जातं इतकंच.

मला जितकं आठवतंय त्यानुसार मी अंदाजे पहिल्या किंवा दुसऱ्या इयत्तेत असेन, १९७९ ला सरगम चित्रपट आला आणि त्या चित्रपटातल्या डफलीवाले या जयाप्रदा यांच्यावर चित्रित गीतावर मी नृत्य करायला लागले आणि माझ्या नृत्यकलेचा श्रीगणेशा झाला. त्या दिवसापासून सिनेचित्रपटसृष्टीशी म्हणजेच बॉलीवूडशी माझं नातं पक्क झालं.

काय नाही दिलं या बॉलिवूडने मला. सुंदर आणि पवित्र अशा नृत्यकलेशी नाळ जोडली ती या बॉलिवूडमुळेच. रितसर शास्त्रीय शिक्षण (भरतनाट्यम) शिकायला सुरुवात वयाच्या बाराव्या वर्षी झाली. आजकालच्या मुलांच्या तुलनेत तशी उशिराच झाली. ते सुद्धा आमच्या शाळेत नृत्यवर्ग सुरु झाल्यामुळे नाहीतर अजून किती वर्षे लागली असती कुणास ठाऊक. त्या काळात हल्लीच्या पालकांप्रमाणे तितकीशी जागरुकता नव्हती. पण तरीही शाळेत सुरु झालेल्या नृत्यवर्गात पाठवायला आईवडिलांनी कोणतेही आढेवेढे घेतले नाहीत. कारण त्यांनी माझ्या नृत्याचे वेड बघितलेले होते. आई पप्पा तसेच समोरच्या काकू, शेजारचे सांगतात की तू रेडिओवर गाणी लागली की सतत नाचतच असायती. मला सगळे भिंगरी म्हणायचे महिना तीस रुपये फी भरून गुरु डॉ. किशूपाल यांच्या मार्गदर्शनाखाली नृत्याच्या या अथांग सागरात माझा भरतनाट्यमचा नृत्यप्रवास सुरू झाला परंतू यामुळे बॉलिवूडच्या गाण्यांवर नृत्य करायचे वेड काही कमी झाले नाही. उलट ते दिवसागणिक, वर्षांगणिक वाढतच गेले. मी, माझे नृत्य आणि बॉलिवूड या तिघांचे नाते अगदी घट्ट झाले.

बॉलिवूडने नुसती नृत्यकलाच दिली नाही तर जगण्याची कलासुद्धा दिली हे अतिशय महत्त्वाचे. या बॉलिवूडची भूरळ माझ्यासारख्या लाखो नृत्यांगणांना पडली असेल आणि पडतही राहील. या भरभरून जगायला प्रवृत्त करणाऱ्या बॉलिवूड जगतातल्या काही तारकांच्या, गीतांचा आणि नृत्यांचा माझ्या आयुष्यावर पडलेला प्रभाव आणि त्यांचे महत्त्व इथे सांगण्याचा मी छोटासा प्रयत्न करणार आहे...